Routine

En zo is er ineens weer een week voorbij.

De routine waar ik vorige week naar uitzag, begint er in te komen. Voor avonturen is er nog tijd genoeg.

Eerst maar eens lekker om 7 uur opstaan, ontbijten met fruit, flakes en yoghurt uit een container van 2,5 liter. Een lekker bakkie oploskoffie en dan even opfrissen, douchen kan hier niet te vaak want met zoveel warme en hete dagen in het jaar is er gauw een tekort aan water.

Om iets voor 9 steek ik de weg over naar mijn werkplek. Zonder nog een vaste groep te hebben kom ik toch vlot de dag door. Hier een handje helpen, daar individueel een activiteit aanbieden, dan nog eens ondersteunen bij de pauzeopvang; het is allemaal fijn om te doen. Om 13 uur gaan alle kinderen naar de gezamelijke ruimte waar ze een warme maaltijd krijgen aangeboden, vers klaargemaakt door kok Teresa. Om 13.45 zit de werkdag er alweer op. Ik steek de weg weer over, terug naar mijn appartement waar ook voor mij de warme maaltijd klaar staat.

De kinderen leren mij kennen, de collega's zoeken steeds meer contact en ook het overige personeel komt steeds vaker een praatje maken. Het is erg fijn om hier te zijn, ik voel me welkom en nuttig.

Elke dag probeer ik een of twee nieuwe Arabische woorden te leren, ik kan al een kinderliedje meezingen en ik let goed op tijdens de taal- en rekenlessen van de kinderen.

In mijn vrije tijd probeer ik er op uit te trekken maar nog steeds lijken alle gebouwen en weggetjes hier op elkaar, dus alleen durf ik het nog niet. Ik vind het erg gezellig om samen met de andere vrijwilligers op pas te gaan. Laatst zijn we naar/door Bethlehem gewandeld. Allemaal winkeltjes, smalle straatjes, verkopers buiten met allerlei koopwaar. Kleding, fruit, speelgoed, snoep en alles voor maar een paar shekels.

We zijn doorgelopen tot de Geboortekerk, de plek waar 2000 jaar geleden de schamele stal zou hebben gestaan waar Jozef en zijn hoogzwangere Maria een plekje vonden en waar Jezus ter wereld zou zijn gekomen. Daar is nu niks meer van te zien, er staat een mooie grote kerk met een binnentuin en veel toeristen.

Ook zijn we op Sabbat naar Jeruzalem gegaan om daar een kerkdienst bij te wonen van de Messiasbelijdende Joden. Wat een prachtige ervaring, volle kerk met mensen uit alle windstreken. Een pastor en een tolk naast elkaar op het podium zodat alles direct vanuit het Hebreeuws vertaald werd in het Engels. Liederen zongen we in het Hebreeuws, wat overigens gemakkelijk mee te zingen is. Toen we een lied zongen in een herkenbare melodie in het Engels en Nederlands (en wie weet welke talen nog meer) zong de hele kerk uit volle borst mee ieder in hun eigen taal. Ik zal eerlijk zeggen dat ik toen wel even kippenvel kreeg hoor!

Voor het komende weekend staat op de planning om de start van het Loofhuttenfeest (Soekot) mee te vieren. Ik ben erg benieuwd.